Η δική μας δύναμη ,το σωματείο μας
Σε μια κοινωνία που δεν παράγει για τις ανάγκες μας , αλλά για το κέρδος των επιχειρήσεων και προσπαθεί να κοινωνικοποιεί τις ζημίες (βλέπε αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης) και να ιδιωτικοποιεί τα κέρδη υπάρχουν δύο δρόμοι.
Ο πρώτος προτείνει την ατομική διαπραγμάτευση του καθενός με τον εκάστοτε εργοδότη προκειμένου να κερδίσει καλύτερες συνθήκες εργασίας και άρα καλύτερη ζωή. Ο εργαζόμενος όμως ως άτομο είναι συνήθως αδύναμος απέναντι σε αυθαίρετες απαιτήσεις της εργοδοσίας, οι οποίες λαμβάνουν σιωπηρά εκβιαστικό χαρακτήρα, με τιμωρίες ποικίλων μορφών. Μάλιστα σήμερα, ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος καθώς ο εργοδότης έχοντας τη συνδρομή του κράτους δεν φοβάται να μην εφαρμόσει την υπάρχουσα νομοθεσία, να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και εν γένει να μην σεβαστεί τα εργασιακά δικαιώματα. Από την άλλη πλευρά, η αυξανόμενη στρατιά των ανέργων δείχνει στον εργαζόμενο που θα τολμήσει να ζητήσει τα αυτονόητα την πόρτα προς την έξοδο. Άλλωστε, οι αξιοπρεπείς όροι εργασίας δεν είναι κάτι που πρέπει να ζητιέται ως χάρη αλλά αντίθετα είναι κεκτημένα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με αγώνες. Αυτά τα δικαιώματα θέλουν να πάρουν πίσω με αφορμή την κρίση την οποία καλείται για μια ακόμη φορά να πληρώσει ο κόσμος της εργασίας.
Γι αυτό εμείς διαλέγουμε το δεύτερο δρόμο της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας. Στην προσπάθεια που γίνεται να στραφούμε όλοι εναντίον όλων, εμείς βλέπουμε ότι ως νέοι ,εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα (ασφάλιση ανύπαρκτη, μισθός χαρτζιλίκι) έχουμε κοινά προβλήματα και κοινά συμφέροντα. Μάλιστα, σε μια εποχή που οι επισφαλείς εργαζόμενοι στελεχώνουν σχεδόν όλες τις θέσεις εργασίας βλέπουμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε σήμερα απ’ τον ΟΤΕ, αύριο απ’ όποιον εργασιακό χώρο βρισκόμαστε. Απέναντι σ’ αυτό το τρομακτικό σενάριο, που ήδη εφαρμόζεται πρέπει να βάλουμε το πόδι στην πόρτα και να μην αφήσουμε να κλειστούν έξω οι ανάγκες μας.
Εμείς λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε;
Παρά την ανομοιογένεια του εργασιακού αντικειμένου του καθενός πρέπει να δούμε τα κοινά μας συμφέροντα και να οργανώσουμε απ’ όπου βρισκόμαστε εστίες αντίστασης και κοινότητες αγώνα απέναντι στους νόμους της αγοράς που συνθλίβουν τις ζωές μας μέσα στα εξωπραγματικά πλάνα τους. Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργανωμένη δράση μας, στην πρόθεσή μας όλοι μαζί να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν. Όπως ο εργαζόμενος ως άτομο εξαρτάται από τον εργοδότη, έτσι και ο τελευταίος εξαρτάται από τους εργαζόμενους στο σύνολό τους. Όταν, λοιπόν, οι εργαζόμενοι οργανωθούν σε συλλογικότητες μπορούν να διαπραγματευτούν με πολύ ευνοϊκότερους όρους ζητήματα που αφορούν την εργασία τους (μισθός, επιδόματα, άδειες, διαλείμματα). Η θεσμικά αναγνωρισμένη συλλογικότητα των εργαζομένων που στοχεύει στην υπεράσπιση των συμφερόντων τους είναι τα σωματεία. Αυτά έχουν τη δυνατότητα μεταξύ άλλων να διαπραγματεύονται συμβάσεις εργασίας με τον εργοδότη και να προκηρύσσουν απεργίες ή στάσεις εργασίας, να χρησιμοποιούν κάθε νόμιμο μέσο για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.
Το σωματείο ήδη κλείνει ένα χρόνο δραστηριότητας και παρέμβασης στον εργασιακό μας χώρο. Σ’ αυτήν την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε ήδη ως παρακαταθήκες, νίκες που πέτυχαν εργαζόμενοι σε άλλες εταιρίες τηλεπικοινωνιών (wind,vodafone) όπου μετά από απεργιακές κινητοποιήσεις ανακλήθηκαν απολύσεις εργαζομένων των αντίστοιχων σωματείων. Μια τελευταία νίκη συνιστά η ανάκληση, μετά από διαρκείς κινητοποιήσεις του σωματείου Βιβλίου-Χάρτου, της απόλυσης από τις εκδόσεις Άγρα του Ντίνου Παλαιστίδη λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας.
Απέναντι στα τείχη του ανταγωνισμού, χτίζουμε γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ μας, δημιουργούμε σχέσεις συντροφικότητας, αρθρώνουμε φωνή αξιοπρέπειας. Απέναντι στην γραμμή της νομοτέλειας που μας προβάλλουν (έτσι είναι τα πράγματα, δεν αλλάζει τίποτα), προβάλλουμε τη μαγεία του εφικτού. Διακηρύσσουμε ότι θα βρισκόμαστε ενωμένοι απέναντι σε σχέδια που δεν σέβονται τα δικά μας.
Απόφ. Πρωτοδικείου: 28653/2009
επικοινωνία: www.swmateiostonote.blogspot.कॉम
swmateiostonote@जीमेल.com
