Η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση σωματείου των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ στα μέσα του “εξεγερμένου” Δεκέμβρη βρήκε την ένθερμη αποδοχή από τους εργαζόμενους κι έτσι το σωματείο “Κωνσταντίνα Κούνεβα”, όπως το ονόμασαν, περιμένει και την τυπική έγκριση του Πρωτοδικείου.
Το περασμένο Σάββατο στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας φιλοξενήθηκε η πρώτη συνάντησή του, όπου συζητήθηκαν κάποια από τα άμεσα αιτήματα, όπως αυτά προκύπτουν από την... μεσαιωνική καθημερινότητα των νέων εργαζόμενων που στο σύνολό τους είναι φοιτητές και φοιτήτριες. Εμπειρίες καταπάτησης στοιχειωδών δικαιωμάτων είχαν όλοι να μοιραστούν, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση της εργαζόμενης που επειδή στάθηκε για λίγα λεπτά όρθια μπροστά από τον υπολογιστή της δίνοντας πληροφορίες στο τηλέφωνο, ο προϊστάμενος της τράβηξε τα μαλλιά! Όπως σημείωσαν όλοι οι εργαζόμενοι που έλαβαν μέρος, οι όροι εργασίας τους εξαρτώνται άμεσα από τη διάθεση του προϊσταμένου στο τμήμα, από το αν ξύπνησε καλά ή αν έχει τις μαύρες του, γεγονός που θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπισθεί καθώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε: “δεν είμαστε παιδάκια που μας κάνουν χάρη. Είμαστε εργαζόμενοι από τους οποίους εξαρτάται η εταιρεία στην οποία εκτελούμε πολύ σημαντική εργασία”. Τα καψόνια πάνε κι έρχονται λοιπόν και το αίτημα για καμία ανοχή σε κρούσματα βίας, ψυχολογικής και σωματικής, παίρνει σημαντικές διαστάσεις. Χορήγηση φοιτητικών αδειών με μόνη προϋπόθεση τη βεβαίωση σπουδών, γιατί και αυτό στην πράξη εντάσσεται στην καλή ή κακή θέληση του ανώτερου, η εκπαίδευση που λαμβάνουν κατά την πρόσληψή τους να είναι επί πληρωμή, το δικαίωμα στην ασφάλιση, διότι αναφέρθηκε και η περίπτωση εργαζόμενου που ασφαλίστηκε ένα μήνα πριν λήξει η σύμβασή του, είναι μερικά αναγκαία πρώτα αιτήματα που θέτει το σωματείο.
Παράλληλα, δεν έλειψε και η κριτική στις κυρίαρχες συνδικαλιστικές παρατάξεις, “πολλοί είναι εκείνοι που ασχολούνται με το βόλεμα των δικών τους, άμεσα όμως οφείλει η ΟΜΕ-ΟΤΕ να εντάξει το σωματείο μας και να ασχοληθεί με εκείνους που εργάζονται στις χειρότερες συνθήκες εργασίας”. Την ίδια ώρα δεν λείπουν συνολικά και μακροπρόθεσμα αιτήματα, όπως η ανάγκη ανάκτησης του ΟΤΕ υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και η κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας. Όπως δήλωσε στην “Α” εργαζόμενη που για ευνόητους λόγους θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της, “δεν είμαι οργανωμένη σε κάποιο κόμμα και δεν είναι όνειρό μου να μείνω στον ΟΤΕ. Όμως το σωματείο είναι η μόνη δικλείδα ασφαλείας για εμάς τόσο ως αλληλεγγύη για τους επόμενους που έρχονται όσο και για μένα που δεν ξέρω πότε και εάν θα βρω full time δουλειά. Άλλωστε, πίστευα ότι ήδη θα είχα φύγει, αλλά τελικά δουλεύω πάνω από ένα χρόνο”. Στις δράσεις που ακολουθούν προέχει μια καμπάνια στα τηλεφωνικά κέντρα για να συγκεντρωθούν τα προβλήματα όλων των εργαζομένων, ενώ τέθηκε μετ' επιτάσεως η αναγκαιότητα συντονισμού με τα λοιπά σωματεία όπως, για παράδειγμα, των εργαζομένων στη wind, altec, του σωματείου βιβλιου-χάρτου κ.ο.κ.
Εξάλλου στη συνάντηση παρευρέθηκε και μοιράστηκε την εμπειρία του ο εργαζόμενος στη Wind, Σ. Μάλαμας, που είχε δεχτεί μήνυση από προϊστάμενο επειδή διαμαρτυρήθηκε όταν είχαν αφαιρέσει τις καρέκλες για την ανάπαυση των εργαζομένων.
Αυγή, 27/1/2009
