Επόμενη συνέλευση

Επόμενη συνέλευση:

19 Δεκ 2010

3 Δεκ 2010

30 Αυγ 2010

18 Ιουλ 2010

10 Ιουν 2010

Η δική μας δύναμη ,το σωματείο μας


Σε μια κοινωνία που δεν παράγει για τις ανάγκες μας , αλλά για το κέρδος των επιχειρήσεων και προσπαθεί να κοινωνικοποιεί τις ζημίες (βλέπε αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης) και να ιδιωτικοποιεί τα κέρδη υπάρχουν δύο δρόμοι.
Ο πρώτος προτείνει την ατομική διαπραγμάτευση του καθενός με τον εκάστοτε εργοδότη προκειμένου να κερδίσει καλύτερες συνθήκες εργασίας και άρα καλύτερη ζωή. Ο εργαζόμενος όμως ως άτομο είναι συνήθως αδύναμος απέναντι σε αυθαίρετες απαιτήσεις της εργοδοσίας, οι οποίες λαμβάνουν σιωπηρά εκβιαστικό χαρακτήρα, με τιμωρίες ποικίλων μορφών. Μάλιστα σήμερα, ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος καθώς ο εργοδότης έχοντας τη συνδρομή του κράτους δεν φοβάται να μην εφαρμόσει την υπάρχουσα νομοθεσία, να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και εν γένει να μην σεβαστεί τα εργασιακά δικαιώματα. Από την άλλη πλευρά, η αυξανόμενη στρατιά των ανέργων δείχνει στον εργαζόμενο που θα τολμήσει να ζητήσει τα αυτονόητα την πόρτα προς την έξοδο. Άλλωστε, οι αξιοπρεπείς όροι εργασίας δεν είναι κάτι που πρέπει να ζητιέται ως χάρη αλλά αντίθετα είναι κεκτημένα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με αγώνες. Αυτά τα δικαιώματα θέλουν να πάρουν πίσω με αφορμή την κρίση την οποία καλείται για μια ακόμη φορά να πληρώσει ο κόσμος της εργασίας.
Γι αυτό εμείς διαλέγουμε το δεύτερο δρόμο της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας. Στην προσπάθεια που γίνεται να στραφούμε όλοι εναντίον όλων, εμείς βλέπουμε ότι ως νέοι ,εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα (ασφάλιση ανύπαρκτη, μισθός χαρτζιλίκι) έχουμε κοινά προβλήματα και κοινά συμφέροντα. Μάλιστα, σε μια εποχή που οι επισφαλείς εργαζόμενοι στελεχώνουν σχεδόν όλες τις θέσεις εργασίας βλέπουμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε σήμερα απ’ τον ΟΤΕ, αύριο απ’ όποιον εργασιακό χώρο βρισκόμαστε. Απέναντι σ’ αυτό το τρομακτικό σενάριο, που ήδη εφαρμόζεται πρέπει να βάλουμε το πόδι στην πόρτα και να μην αφήσουμε να κλειστούν έξω οι ανάγκες μας.

Εμείς λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε;

Παρά την ανομοιογένεια του εργασιακού αντικειμένου του καθενός πρέπει να δούμε τα κοινά μας συμφέροντα και να οργανώσουμε απ’ όπου βρισκόμαστε εστίες αντίστασης και κοινότητες αγώνα απέναντι στους νόμους της αγοράς που συνθλίβουν τις ζωές μας μέσα στα εξωπραγματικά πλάνα τους. Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργανωμένη δράση μας, στην πρόθεσή μας όλοι μαζί να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν. Όπως ο εργαζόμενος ως άτομο εξαρτάται από τον εργοδότη, έτσι και ο τελευταίος εξαρτάται από τους εργαζόμενους στο σύνολό τους. Όταν, λοιπόν, οι εργαζόμενοι οργανωθούν σε συλλογικότητες μπορούν να διαπραγματευτούν με πολύ ευνοϊκότερους όρους ζητήματα που αφορούν την εργασία τους (μισθός, επιδόματα, άδειες, διαλείμματα). Η θεσμικά αναγνωρισμένη συλλογικότητα των εργαζομένων που στοχεύει στην υπεράσπιση των συμφερόντων τους είναι τα σωματεία. Αυτά έχουν τη δυνατότητα μεταξύ άλλων να διαπραγματεύονται συμβάσεις εργασίας με τον εργοδότη και να προκηρύσσουν απεργίες ή στάσεις εργασίας, να χρησιμοποιούν κάθε νόμιμο μέσο για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.
Το σωματείο ήδη κλείνει ένα χρόνο δραστηριότητας και παρέμβασης στον εργασιακό μας χώρο. Σ’ αυτήν την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε ήδη ως παρακαταθήκες, νίκες που πέτυχαν εργαζόμενοι σε άλλες εταιρίες τηλεπικοινωνιών (wind,vodafone) όπου μετά από απεργιακές κινητοποιήσεις ανακλήθηκαν απολύσεις εργαζομένων των αντίστοιχων σωματείων. Μια τελευταία νίκη συνιστά η ανάκληση, μετά από διαρκείς κινητοποιήσεις του σωματείου Βιβλίου-Χάρτου, της απόλυσης από τις εκδόσεις Άγρα του Ντίνου Παλαιστίδη λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας.
Απέναντι στα τείχη του ανταγωνισμού, χτίζουμε γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ μας, δημιουργούμε σχέσεις συντροφικότητας, αρθρώνουμε φωνή αξιοπρέπειας. Απέναντι στην γραμμή της νομοτέλειας που μας προβάλλουν (έτσι είναι τα πράγματα, δεν αλλάζει τίποτα), προβάλλουμε τη μαγεία του εφικτού. Διακηρύσσουμε ότι θα βρισκόμαστε ενωμένοι απέναντι σε σχέδια που δεν σέβονται τα δικά μας.




Απόφ. Πρωτοδικείου: 28653/2009



επικοινωνία: www.swmateiostonote.blogspot.कॉम
swmateiostonote@जीमेल.com

25 Απρ 2010

εκλογές στο Σωματείο εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ

Στίς 25 Απριλίου 2010 διεξήχθησαν εκλογές στο Σωματείο εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα εξυπηρέτησης του ΟΤΕ για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου.

ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

1.Κουρής Νίκος
2.Παπαχρήστου Μιχάλης
3.Ευαγγελινiδης Ευάγγελος
4.Καρατζάς Παντελής
5.Σαμιάκου Χρυσάνθη-Νεφέλη
6.Παναγιωτοπούλου Κυριακή
7.Μάντεση Ντιάνα

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΜΕΛΗ

1.Δερβού Σοφία
2.Γεωργακόπουλος Γεώργιος

17 Μαρ 2010

5 Μαρ 2010

Απεργίες παραλύουν και την Πορτογαλία

Μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων γνώρισε χθες η Πορτογαλία. Κλειστά παρέμειναν σχολεία, δικαστήρια και νοσοκομεία, καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι συμμετείχαν μαζικά στην απεργία διαμαρτυρίας για τα τελευταία μέτρα λιτότητας που επέβαλε η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ζοζέ Σόκρατες.

Τα συνδικάτα στην Πορτογαλία τονίζουν ότι εδώ και χρόνια επιδεινώνεται σταθερά η κατάσταση των εργαζομένων, καθώς έχουν περικοπεί πολλές παροχές και έχουν μειωθεί οι συντάξεις, ενώ ειδικά φέτος ανακοινώθηκε και πάγωμα των μισθών στον δημόσιο τομέα.

Η Πορτογαλία αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, καθώς η ανεργία βρίσκεται στο 10%, το υψηλότερο ποσοστό εδώ και 25 χρόνια, και έχουν μειωθεί δραματικά οι ρυθμοί ανάπτυξης. Τα πορτογαλικά συνδικάτα προειδοποίησαν και με νέες κινητοποιήσεις αν η κυβέρνηση αποφασίσει το πάγωμα των μισθών πέραν του τρέχοντος έτους, κάτι που έχει ανακοινώσει ότι εξετάζει.

Ο υπουργός Εσωτερικών της Πορτογαλίας Γκοντσάλο Καστίλο ντος Σάντος δήλωσε πάντως ότι η κυβέρνηση δεν θα υποχωρήσει από το σχέδιο λιτότητας. "Δεν υπάρχει δυνατότητα για ελιγμούς. Πρέπει να διατηρήσουμε τα επίπεδα των μισθών και επιδομάτων στα επίπεδα του 2009" τόνισε.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πάντως ότι η δημοτικότητα της κυβέρνησης μειοψηφίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Μια έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας μέσα στο Σαββατοκύριακο αποκάλυψε ότι η δημοτικότητα του πρωθυπουργού Σόκρατες έχει υποχωρήσει στο 29,4% τον Φεβρουάριο από 40,3% τον Ιανουάριο. Η τελευταία μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων είχε σημειωθεί το 2007. Τα συνδικάτα υπολόγισαν τότε ότι το 80% των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα (700.000 εργαζόμενοι) απήργησαν, με την κυβέρνηση να χαμηλώνει τη συμμετοχή στο 20%.

Πηγή: εφημερίδα Αυγή

4 και 5 Μαρτίου: Όλη η Ελλάδα στους δρόμους ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης

4 Μαρτίου

Δείτε εδώ το βίντεο από την διαδήλωση των πρωτοβάθμιων σωματείων, του ΠΑΜΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς

5 Μαρτίου

Μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων την Παρασκευή στην Αθήνα αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας κατά των νέων οικονομικών μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που το νομοσχέδιο για επίμαχα μέτρα συζητείται και ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Ένταση επικράτησε μετά τις 14:00 στο ύψος της πλατείας Συντάγματος.



Επεισόδια σημειώθηκαν έξω από τη Βουλή με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος. Διαδηλωτές άρχισαν να πετούν γιαούρτια, νεράτζια και νερά προς το μέρος του, ενώ ομάδα διαδηλωτών φέρεται να τον γροθοκόπησε. Ο κ. Παναγόπουλος φυγαδεύτηκε από συνδικαλιστικά στελέχη στη Βουλή προκειμένου να δεχτεί τις πρώτες βοήθειες.



Τραυματίστηκε και η ιστορική προσωπικότητα της ελληνικής Αριστεράς Μ. Γλέζος. Άνδρες των ΜΑΤ τον ψέκασαν με φυσσούνα στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να πέσει λιπόθυμος στον δρόμο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός μαζί με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες.



Ένταση επικράτησε στο Σύνταγμα επίσης όταν η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα ύψωσε πανό στο άγαλμα του Άγνωστου Στρατιώτη το οποίο έγραφε «Ο άνθρωπος είναι η απάντηση για όποια κι αν είναι η ερώτηση». Διαδηλωτές προσπάθησαν να ανέβουν στο σημείο, όταν μερίδα άλλων διαδηλωτών προσπάθησε να αποτρέψει την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, όμως διμοιρίες των ΜΑΤ απέκλεισαν την πλατεία Συντάγματος κάνοντας παράλληλα ρίψη δακρυγόνων.

Λίγο μετά τις 14:30 σημειώθηκαν συμπλοκές μπροστά από το Σύνταγμα, με τους διαδηλωτές να πετούν νεράντζια προς τα ΜΑΤ και τους άνδρες των ΜΑΤ να απαντάνε με δακρυγόνα. Ξεκίνησε επίσης αυθόρμητη πορεία με αφετηρία το Σύνταγμα και κατεύθυνση το υπουργείο Εργασίας, στην Πειραιώς.

Στις 14:50 περίπου, εκτεταμένα επεισόδια σημειώθηκαν στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Πεσματζόγλου, όταν διαδηλωτές κατάφεραν να απωθήσουν μια διμοιρία των ΜΑΤ, μέσα στο κτίριο του Παλαιού Αρσάκειου. Οι διαδηλωτές πέταξαν μικροαντικείμενα προς τα ΜΑΤ, τα οποία απάντησαν με ιδιαίτερα εκτεταμένη χρήση χημικών και με χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ομάδα διαδηλωτών κατάφερε να αφαιρέσει κράνη και ασπίδες από άνδρες των ΜΑΤ, ενώ σύμφωνα με άλλες πληροφορίες υπάρχουν τραυματίες, ενώ διαδηλωτές μας μετέφεραν ότι έχει γίνει μία προσαγωγή. Στην περιοχή έσπευσαν επιπλέον διμοιρίες των ΜΑΤ και άνδρες της ομάδας Δέλτα που απώθησαν τον κόσμο. Φωτιές σε κάδους στην Εμμ. Μπενάκη και στην Πανεπιστημίου. Η πορεία έφτασε έξω από το υπουργείο Εργασίας λίγο μετά τις 15:00.



Στο μεταξύ, συνεχίζουν και σήμερα την κατάληψη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους επί της Πανεπιστημίου 34 και Κοραή οι απολυμένοι της πρώην Ολυμπιακής, διεκδικώντας τις αποζημιώσεις που ακόμα δεν τους έχουν καταβληθεί.
Στη διάρκεια της πορείας η αστυνομία προσπάθησε να σπάσει την κατάληψη, απωθήθηκε ωστόσο από τους διαδηλωτές.

Επίσης, σε μια κίνηση ιδιαίτερου συμβολισμού απεργοί κατέλαβαν το Εθνικό Τυπογραφείο.

Απεργιακός κλοιός η απάντηση στα μέτρα

Ακινητοποιημένα παραμένουν στην Αθήνα, από τα ξημερώματα και για 24 ώρες, όλα τα λεωφορεία της ΕΘΕΛ, τα τρόλεϊ, το Μετρό, ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, ο Προαστιακός και το Τραμ, ενώ αναστέλλονται όλα τα προγραμματισμένα δρομολόγια των τρένων του ΟΣΕ. Σε 24ωρη απεργία κατέρχονται και οι τεχνικοί του ΟΑΣΑ.

Χωρίς αστικά λεωφορεία θα μείνει η Θεσσαλονίκη από τις 12 το μεσημέρι έως τις 4 το απόγευμα. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του ΟΑΣΘ, οι εργαζόμενοι του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης, θα πραγματοποιήσουν κατά τις παραπάνω ώρες στάση εργασίας.

Πανελλαδική στάση εργασίας από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τη λήξη του ωραρίου αποφάσισε για σήμερα η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ σε ανακοίνωση που εξέδωσε εκφράζει την ανησυχία της για το ότι «τα προβλήματα στην πραγματική οικονομία θα διογκωθούν ανησυχητικά ενώ η βύθιση στην ύφεση και η έκρηξη της ανεργίας είναι προ των πυλών», ενώ η ΑΔΕΔΥ εξετάζει το ενδεχόμενο μεταφοράς της 24ωρης απεργίας που έχει προκηρυχθεί για τις 16 Μαρτίου, για την επόμενη εβδομάδα.

Στάση εργασίας θα πραγματοποιήσουν και οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, από τις 12.00-14.00. Η Οlympic Air ανακοίνωσε ότι ματαιώνει 16 πτήσεις εσωτερικού και μία εξωτερικού και αλλάζει την ώρα αναχώρησης σε 12 πτήσεις εσωτερικού και οκτώ εξωτερικού Η Aegean ακύρωσε 6 πτήσεις και άλλαξε την ώρα αναχώρησης σε 20 πτήσεις εσωτερικού και 34 εξωτερικού. Όσοι έχουν προγραμματίσει να ταξιδέψουν σήμερα, θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τις αεροπορικές εταιρείες.

Παράλληλα, πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα. Πιο συγκεκριμένα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ξεκίνησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 13:00 στο Σύνταγμα, ενώ σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατέβηκε και το ΠΑΜΕ στις 10:00, επίσης στο Σύνταγμα.

Εικοσιτετράωρη απεργία κήρυξαν για σήμερα η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ) και η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ). Η ΟΛΜΕ έκανε λόγο για «πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα» και κάλεσε επίσης τους καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης να συμμετέχουν μαζικά στην συγκέντρωση στη Βουλή (13.00).

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε την κήρυξη 24ωρης απεργίας, στο ΑΠΕ, στην ΕΡΤ, τη Γενική Γραμματεία Τύπου - Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, το Κανάλι της Βουλής και τους Δημοτικούς Ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, «απαιτώντας τον σεβασμό στις Συλλογικές συμβάσεις εργασίας και την άμεση απόσυρση της απειλής περικοπών στους μισθούς κατά 7%». Επίσης, 2ωρη στάση εργασίας, από τις 10 το πρωί έως τις 12 το μεσημέρι πραγματοποίησαν οι δημοσιογράφοι σε όλα τα Μέσα ενημέρωσης.

Την ίδια στιγμή με έκτακτη απόφασή της, η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) αποφάσισε μετά την αναγγελία των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης να κηρύξει για σήμερα 24ωρη απεργία.

Περαιτέρω αντιδράσεις

Σε απεργία ενδέχεται να προχωρήσει και η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδος(ΟΒΕ)διαμαρτυρόμενη για αθέτηση από πλευράς κυβέρνησης της εγκατάστασης των ολοκληρωμένων συστημάτων εισροών-εκροών όγκου καυσίμων στα πρατήρια.

Η ΟΒΕ αναφέρει ότι με τον τρόπο αυτό οι βενζινοπώλες μετατρέπονται «σε όμηρους των ελεγκτικών αρχών και θύματα επιβολής αυθαίρετων προστίμων» και ότι «επιδιώκεται η βίαιη έξοδος των βενζινοπωλών από το επάγγελμα για να παραδοθούν η αγορά και οι καταναλωτές στα χέρια λίγων αλυσίδων εταιρειών». «Αντί να μας κλείσουν αυτοί θα κατεβάσουμε εμείς τα ρολά προκειμένου να υπερασπίσουμε την ύπαρξή μας», τονίζει η ΟΒΕ.

Αντίθετους βρίσκουν τα νέα μέτρα και τους συνταξιούχους, οι σύνδεσμοι των οποίων ανακοίνωσαν επίσημα ότι κατεβαίνουν σε συλλαλητήρια. Οι συνταξιούχοι καταγγέλλουν ότι τα ασφαλιστικά τους Ταμεία υπέστησαν «λεηλασία» και κατηγορούν την κυβέρνηση ότι άλλα είπε προεκλογικά και άλλα κάνει τώρα.

Οι χθεσινές αντιδράσεις.

Κατάληψη στην είσοδο του κτιρίου του υπουργείου Οικονομικών επί της οδού Νίκης πραγματοποίησαν νωρίς το πρωί μέλη του ΠΑΜΕ, διαμαρτυρόμενοι για τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση.

Μέλη του ΠΑΜΕ έκαναν παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ3, και διάβασαν τις θέσεις του για τα νέα μέτρα καλώντας παράλληλα σε μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Στο μεταξύ, χθες μέλη του ΠΑΜΕ προχώρησαν σε ολιγόλεπτη κατάληψη των τεσσάρων τηλεοπτικών σταθμών της Πάτρας εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τα νέα οικονομικά μέτρα. Η κατάληψη έγινε στις 9.00 το βράδυ, μόλις ξεκίνησε η μετάδοση των κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Τα μέλη του ΠΑΜΕ ζήτησαν να μεταδοθεί τηλεοπτικό υλικό που είχαν ετοιμάσει, διάβασαν ανακοινώσεις και φώναξαν συνθήματα. Νωρίτερα, είχαν πραγματοποιήσει συγκέντρωση και πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιούν και οι απολυμένοι εργαζόμενοι της πρώην Ολυμπιακής, επί της οδού Πανεπιστημίου στο ύψος του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους. Όπως αναφέρουν, περίπου 3.500 μόνιμοι εργαζόμενοι της παλιάς εταιρείας έχουν απολυθεί από τις 15 Δεκεμβρίου και μέχρι σήμερα δεν έχουν λάβει τις αποζημιώσεις οι οποίες θα έπρεπε να έχουν καταβληθεί έως τις 15 Φεβρουαρίου. Παράλληλα, δεν έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες για τις συνταξιοδοτήσεις.

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έγιναν στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ελευσίνα, Λαύριο, Αλεξανδρούπολη, Νάουσα, Κομοτηνή, Ξάνθη, Δράμα, Βέροια, Καβάλα, Κατερίνη, Ιωάννινα, Άρτα,, Κιλκίς, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα, Αγρίνιο, Μεσολόγγι, Ναύπακτο, Κέρκυρα, Λευκάδα, Βόλο, Πάτρα, Σπάρτη, Πύργο, Κεφαλλονιά, Ζάκυνθο, Καλαμάτα, Τρίπολη, Ναύπλιο, Κόρινθο, Θήβα, Αμφισσα κ.α.

Σε 24ωρη απεργία προχώρησαν και οι νοσηλευτές σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές στο δώρο των δημοσίων υπαλλήλων καθώς και για το πάγωμα τον αυξήσεων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας Νοσηλευτικού Προσωπικού (ΠΑΣΟΝΟΠ) είκοσι περίπου νοσηλευτές προχώρησαν σε τρίωρη κατάληψη στα γραφεία του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ) διαμαρτυρόμενοι για την υποχρηματοδότηση του ταμείου. Νοσηλευτές των δημοσίων νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν στις 11 το πρωί πορεία διαμαρτυρίας από την Καμάρα προς την Αριστοτέλους η οποία κατέληξε σε συγκέντρωση μπροστά στις ΥΠΕ.

3 Μαρ 2010

Όλοι/ες στην διαδήλωση των πρωτοβάθμιων σωματείων ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης!

Τα νέα αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης

Περικοπή του δώρου Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιρινής άδειας κατά 30%, αναπροσαρμογή του ΦΠΑ από το 4,5 στο 5%, από το 9 στο 10% και από το 19% στο 21%, καθώς και αύξηση κατά 8 λεπτά στον Ειδικό Φόρο Καυσίμων για την βενζίνη και κατά 3 λεπτά για το πετρέλαιο θέρμανσης, αποφάσισε το υπουργικό συμβούλιο που συνεδρίασε υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, με θέμα το πακέτο πρόσθετων μέτρων για την εξυγίανση της οικονομίας. Επίσης θα επιβληθεί φόρος 20% στα ποτά και τα τσιγάρα.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, δεν θα υπάρξουν περικοπές στα δώρα των συνταξιούχων ενώ δεν θα υπάρξει επέκταση των περικοπών στον ιδιωτικό τομέα. Αντίθετα η περικοπή των επιδομάτων των μισθωτών από 10% που είχε αρχικά ειπωθεί θα ανέλθει στο 12%. Το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε επίσης ότι αναστέλλονται μέχρι τις 31 Μαΐου οι επιστροφές ΦΠΑ προς τις επιχειρήσεις.

Δείτε περισσότερα εδώ

Η δύναμή μας, το σωματείο μας

Σε μια κοινωνία που δεν παράγει για τις ανάγκες μας, αλλά για το κέρδος των επιχειρήσεων, που κοινωνικοποιεί τις ζημιές (βλ. αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης) και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη, υπάρχουν δύο δρόμοι.


Δυο δρόμους έχει η ζωή…

Ο πρώτος προτιμάει την ατομική διαπραγμάτευση καθενός με τον εργοδότη, για την επίτευξη καλύτερων συνθηκών εργασίας –άρα και καλύτερων συνθηκών ζωής. Ο εργαζόμενος ως άτομο, όμως, είναι συνήθως αδύναμος απέναντι στις απαιτήσεις της εργοδοσίας, που συχνά έχουν χαρακτήρα σιωπηρά εκβιαστικό, με τιμωρίες, εντατικοποίηση, κλπ.
Σήμερα, η πίεση από την πλευρά της εργοδοσίας είναι μεγαλύτερη, καθώς ο εργοδότης, με την ανοχή-υποστήριξη του κράτους, κάθε άλλο παρά φοβάται να αθετήσει την υπάρχουσα νομοθεσία, να παραβεί τις συλλογικές συμβάσεις και γενικά να αγνοήσει τα εργασιακά δικαιώματα. Η αυξανόμενη, εξάλλου, στρατιά των ανέργων διευκολύνει την εργοδοσία να δείχνει, σε όποιον τολμά να ζητάει τα αυτονόητα, την πόρτα προς την έξοδο.

Οι αξιοπρεπείς όροι εργασίας δεν είναι ευγενική χορηγία των εργοδοτών ή αυτών που εποπτεύουν τα συμφέροντά τους στους εργασιακούς χώρους. Αντίθετα, αποτελούν –εκεί όπου υπάρχουν- κεκτημένα δικαιώματα, τα οποία έχουν κερδηθεί με αγώνες. Αν τους τα παραχωρήσουμε, πάμε πολλά βήματα πίσω και θα πρέπει να ξαναρχίσουμε απ’την αρχή.
Γι’ αυτό και διαλέγουμε τον δεύτερο δρόμο: αυτόν της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας: αν οι όροι σας φαίνονται ντεμοντέ, σκεφτείτε πόσο στη μόδα εξακολουθούν να είναι, ιδίως μέσα στην κρίση, έννοιες όπως «κέρδος», «απολύσεις», «μείωση μισθών»...
Στην προσπάθεια που γίνεται να στραφούμε όλοι εναντίον όλων, εμείς βλέπουμε ότι ως νέοι, εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα (ασφάλιση ανύπαρκτη, μισθός-«χαρτζιλίκι»), έχουμε κοινά προβλήματα (καμία δυνατότητα προγραμματισμού της ζωής μας), αλλά και κοινά συμφέροντα. Μάλιστα, σε μια εποχή που οι επισφαλείς εργαζόμενοι στελεχώνουν σχεδόν όλες τις θέσεις εργασίας, βλέπουμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε: σήμερα στον ΟΤΕ, αύριο σε όποιον εργασιακό χώρο βρισκόμαστε. Στο τρομακτικό σενάριο εξαφάνισης των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων μας, που ήδη παρακολουθούμε, πρέπει να βάλουμε το πόδι στην πόρτα και να μην αφήσουμε να κλειστούν έξω οι ανάγκες μας.

Τι μπορούμε, όμως, να κάνουμε;

Παρά την ανομοιογένεια του εργασιακού αντικειμένου (π.χ. πληροφορίες, πωλήσεις κλπ), πρέπει να δούμε τα κοινά μας συμφέροντα και να οργανώσουμε, απ’ όπου βρισκόμαστε, εστίες αντίστασης στους νόμους της αγοράς που συνθλίβουν τις ζωές μας μέσα στα εξωπραγματικά πλάνα πωλήσεων που καταρτίζουν. Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργανωμένη δράση μας, στην πρόθεσή μας όλοι μαζί να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν. Κι αυτό, γιατί κατά τον ίδιο τρόπο που ο εργαζόμενος ως άτομο εξαρτάται από τον εργοδότη, παρομοίως και ο τελευταίος εξαρτάται από τους εργαζόμενους στο σύνολό τους. Έτσι, όταν οι εργαζόμενοι οργανωθούν σε συλλογικότητες, μπορούν να διαπραγματευτούν με άλλους όρους ζητήματα που αφορούν την εργασία τους (μισθός, επιδόματα, άδειες).
Η θεσμικά αναγνωρισμένη συλλογικότητα των εργαζομένων που στοχεύει στην υπεράσπιση των συμφερόντων τους είναι τα σωματεία. Αυτά έχουν τη δυνατότητα μεταξύ άλλων να διαπραγματεύονται συμβάσεις εργασίας με τον εργοδότη και να προκηρύσσουν απεργίες ή στάσεις εργασίας, να χρησιμοποιούν κάθε νόμιμο μέσο για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.
Σ’ αυτήν την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε ήδη ως παρακαταθήκες, νίκες που πέτυχαν εργαζόμενοι σε άλλες εταιρίες τηλεπικοινωνιών (Wind, Vodafone) μέσω των σωματείων τους, όπου μετά από απεργιακές κινητοποιήσεις ανακλήθηκαν απολύσεις εργαζομένων των αντίστοιχων σωματείων.
Απέναντι στα τείχη του ανταγωνισμού, χτίζουμε γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ μας: δημιουργούμε συναδελφικές σχέσεις, υψώνουμε φωνή αξιοπρέπειας. Απέναντι στην λογική της νομοτέλειας που μας προβάλλουν («έτσι είναι τα πράγματα, δεν αλλάζει τίποτα»), προβάλλουμε την μαγεία του αναγκαίου, ενωμένοι απέναντι σε σχέδια που δεν σέβονται τα δικά μας. ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ!

To Σωματείο Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα του ΟΤΕ διεκδικεί:

* Όχι στην ελαστική εργασία και την ανασφάλεια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου
* Να σταματήσει η ντροπή της «ενοικίασης» εργαζομένων (πρόκειται για έναν εκλεπτυσμένο τρόπο να πεις «σύγχρονο δουλεμπόριο».
* Ένταξη των νέων εργαζομένων σε ενιαίο μισθολόγιο με εξίσωση των μισθών προς τα πάνω
* Αναγνώριση του χρόνου εκπαίδευσης ως εργάσιμου, με αμοιβή και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.
* Φοιτητικές άδειες χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, τις μέρες που το έχει ανάγκη ο/η φοιτητής/τρια, με μόνη προϋπόθεση τη βεβαίωση φοίτησης
* Καμία σύνδεση μισθού-απόδοσης – Όχι στην αξιολόγηση –Δεν κερδίσαμε στην «ανάπτυξη»: δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση
* Όχι στην εντατικοποίηση χάριν της κερδοφορίας της Deutche Telekom και των μετόχων
* Ανάκτηση του ΟΤΕ υπό δημόσιο έλεγχο – Το κέρδος είναι ανήθικο και αντικοινωνικό εισόδημα


Στηρίζουμε τη δράση του σωματείου μας!

Όλοι κ όλες στη συνέλευση του σωματείου
το Σάββατο 6 Μαρτίου στις 3μμ στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη)

αρ. απόφασης πρωτοδικείου: 7281/2009
επικοινωνία: www.swmateiostonote.blogspotcom, swmateiostonote@gmail.com

Κατάργηση 14ου μισθού: "Πρέπει να βοηθήσουμε όλοι..."

Συγκινητική συστράτευση για να σωθεί η πατρίδα από την κρίση

2 Μαρ 2010

Ψήφισμα του Σωματείου Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα του ΟΤΕ για την απόλυση του συνδικαλιστή Ντίνου Παλαιστίδη

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα που δίνει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου για την άρση της απόλυσης του συνδικαλιστή Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδόσεις «Άγρα»


Το σωματείο εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση του στον εργαζόμενο Ντίνο Παλαιστίδη, μέλος του Συλλόγου Εργαζομένων Βιβλίου-Χάρτου. Θα είμαστε πάντοτε στο πλευρό οποιουδήποτε εργαζομένου μάχεται ενάντια στις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας. Θεωρούμε πως η απόλυση του, με τις μεθοδεύσεις που ακολούθησαν από τη πλευρά του εργοδότη και με τα επιχειρήματα που αυτός εξέφρασε («Δε θα τον προσλάβει κανείς, αυτός είναι συνδικαλιστής..!»), στοχεύει στο να πλήξει ευθέως την ίδια την ουσία του μη υποταγμένου εργατικού συνδικαλισμού, καθώς ο Ντίνος Παλαιστίδης αποτελεί σημαίνον μέλος του συλλόγου που πρωτοστάτησε σε αυτόν από την ίδρυση του.

Μας θλίβει ιδιαίτερα η στάση ορισμένων ανθρώπων «των γραμμάτων και των τεχνών», ιδιαίτερα αυτών που προέρχονται από κινηματικούς χώρους και συμμετέχουν χρόνια σε αγώνες, καθώς επέλεξαν να στηρίξουν την εργοδοσία με σαθρά και χωρίς υπόβαθρο επιχειρήματα.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τους απεργούς της «Άγρας» και απαιτούμε να επαναπροσληφθεί άμεσα ο Ντίνος Παλαιστίδης, ένας συνδικαλιστής που βρέθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων του κλάδου του.

24 Φεβ 2010

Ησυχία! Οι αγορές θέλουν κοινωνική ειρήνη...



ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΕΚΕΡΗ

Τα βασικά επιχειρήματα με τα οποία βομβαρδιζόμαστε το τελευταίο διάστημα από παντού είναι δύο: Πρώτον, δεν υπάρχουν λεφτά. Τα λεφτά είναι στις αγορές και το επιτόκιό τους πανύψηλο. Επομένως, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κάνουμε αυτό που μας ζητάνε. Δεύτερον, οι αντιδράσεις προέρχονται από ευνοημένες ομάδες, οι οποίες προσπαθούν να διασφαλίσουν απαράδεκτα προνόμια, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αναρωτιέται κανείς, τι είναι πιο εξοργιστικό. Τα ίδια τα μέτρα ή η υποτίμηση της κοινής νοημοσύνης;

Είναι απολύτως σαφές ότι η πολιτική αυτή δεν οδηγεί σε καμία διέξοδο. Οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, ο οποίος θα βυθίσει την κοινωνία στη φτώχεια. Τα έσοδα του Δημοσίου θα μειωθούν, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο. Και κάθε φορά να αναζητάμε νέα περιοριστικά μέτρα και νέες περικοπές. Δεν υπάρχει παγκοσμίως χώρα που να βγήκε από αυτή την κατάσταση χωρίς κάποιο αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί τους πεφωτισμένους μας opinion makers.

Δεν τους απασχολεί επίσης η τεράστια κοινωνική αδικία που υπάρχει σε αυτά τα μέτρα. Σήμερα, το αδύναμο κομμάτι της κοινωνίας πρέπει να ξελασπώσει τη χώρα, για να μην θιγούν το αφορολόγητο της εκκλησιαστικής περιουσίας, οι αποικιοκρατικοί όροι με τους οποίους λειτουργεί το τραπεζικό σύστημα και, βεβαίως, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί. Και εδώ είναι το αξιοσημείωτο. Όταν η Ελλάδα χρωστάει, χρωστάνε οι φτωχοί, αυτοί που δεν έχουν λεφτά να βγάλουν τον μήνα. Ενώ όταν η Ελλάδα κερδίζει, κερδίζουν οι πλούσιοι και εξακολουθούν να χρωστάνε οι φτωχοί.

Εναλλακτικές λύσεις για διέξοδο υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν οι συσχετισμοί που θα τις επιβάλουν. Έτσι, πρώτη-πρώτη η κυβέρνηση απέρριψε κάθε ενδεχόμενο να πιέσει για έκδοση ευρωομολόγου ή να αναζητήσει λύσεις εσωτερικού δανεισμού, γιατί, λέει, «θα χάναμε την εμπιστοσύνη των αγορών». Να σημειωθεί εδώ ότι τα ίδια λαμόγια, μας τα πλασάρουν πότε ως αδίστακτους κερδοσκόπους, που θέλουν να μας πιουν το αίμα, και πότε ως αγορές, των οποίων πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ούτε τα σκληρά μέτρα φαίνεται να κερδίζουν την εμπιστοσύνη κανενός, αν κρίνουμε από την πορεία των περίφημων spreads. Αλλά και αυτό χρησιμοποιείται ως απόδειξη ότι χρειάζονται ακόμα σκληρότερα...

Το πιο σημαντικό όμως είναι η παραπλάνηση ως προς τον χαρακτήρα των μέτρων. Ο πολύς κόσμος νομίζει ότι πρόκειται για μια σκληρή τριετία που κουτσά - στραβά θα περάσει. Στην πορεία μόνο θα διαπιστώσει ότι το κράτος και οι εργοδότες σκοπεύουν να αποσυρθούν από το ασφαλιστικό σύστημα, συνιστώντας στον εργαζόμενο να κόψει τον λαιμό του, αν θέλει αξιοπρεπή σύνταξη. Θα διαπιστώσει επίσης ότι μέσα στις περιβόητες μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνεται και το δικαίωμα του εργοδότη να σε απασχολεί χωρίς υπερωρίες, να σε πληρώνει χωρίς να δεσμεύεται από συλλογικές συμβάσεις και να σε απολύει χωρίς αποζημίωση.

Οι αναλύσεις των ημερών περιορίζονται επιμελώς σε συντεχνίες, που δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τα αφορολόγητα επιδόματά τους. Ελάχιστα στέκονται στον πολύ κόσμο, που εξωθείται στην ανεργία, τη φτώχεια και την ανασφάλεια. Και προσπερνούν το ουσιώδες πρόβλημα, που είναι πολύ βαθύτερο. Είναι ότι το αναπτυξιακό μοντέλο στην Ευρώπη έχει κολλήσει άσχημα. Και, για να επιβιώσει, τρώει τους αδύναμους, είτε αυτοί είναι χώρες είτε είναι ολόκληρες κοινωνικές κατηγορίες. Όπως άλλωστε με εξαιρετικό κυνισμό έγραψε μια ξένη οικονομική εφημερίδα: «Αν η ελληνική κυβέρνηση θέλει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, οφείλει να επαναδιαπραγματευτεί το κοινωνικό συμβόλαιο, χωρίς να προκληθεί κύμα κοινωνικής διαμαρτυρίας».

Στην ουσία, περιγράφουν αυτό που φοβούνται. Το κύμα κοινωνικής διαμαρτυρίας. Ας τους το προσφέρουμε λοιπόν, ξεκινώντας από τη σημερινή γενική απεργία. Αν η κοινωνία αντιδράσει και ασκήσει αποτελεσματική πίεση (ξεπερνώντας τις προθέσεις του Παναγόπουλου και της παρέας του να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι), εναλλακτικές λύσεις θα βρεθούν εν ριπή οφθαλμού.



(Αυγή, 24.2.2010)

Δείτε εδώ το tvxs για την απεργία

22 Φεβ 2010

ΑΠΕΡΓΙΑ! 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΣΤΙΣ 10.30




μέρες παραξενες…

Μέρες επίθεσης σε κοινωνικές κατακτήσεις και εργασιακά δικαιώματα, από την κυβέρνηση και την Ε.Ε., μέσω του «Προγράμματος Σταθερότητας». Μέρες με άρωμα «εθνικής συναίνεσης», μέρες που «πρέπει όλοι να «βοηθήσουμε και να κόψουμε τις σπατάλες» (!), μέρες που καλούμαστε να πληρώσουμε μια κρίση που δεν δημιουργήσαμε εμείς. Μέρες που «πρέπει» να σώσουμε απ’την κρίση μιαν ανάπτυξη από την οποία δεν κερδίσαμε εμείς. Και μέρες που τόσο αγωνιούν για να τη σώσουμε εμείς, που προτιμούν να ξοδεύουν 2.5 δις ευρώ για έξι γαλλικές φρεγάτες, φωνάζοντας κατά τα άλλα υστερικά ότι «η Ευρώπη επιβάλλει την περικοπή του 14ου μισθού»… Μέρες που, μολονότι η οικονομική ύφεση είναι, εδώ, μικρότερη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ανεργία αυξάνεται κατά 2% και οι άνεργοι γίνονται 531.953, 1 στους 10 (βλ. πραγματική ανεργία πάνω από 15%).


μέρες «Προγράμματος Σταθερότητας»: σκέτος σοσιαλισμός…

Περικοπές μισθών και συντάξεων, άρση της μονιμότητας (δηλαδή απελευθέρωση των απολύσεων), κατάργηση συλλογικών συμβάσεων (δηλαδή μόνοι απέναντι σ’ έναν εργοδότη που δεν φοβάται τίποτα), κατεδάφιση του δημόσιου και κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος (για χάρη της ιδιωτικής ασφάλισης). Μέρες διάλυσης του κοινωνικού κράτους και ενίσχυσης της εργασιακής επισφάλειας (δηλαδή μιας εργασίας που δεν μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε τη ζωή μας). Μέρες που συκοφαντούνται ως προνομιούχοι όσοι ζουν με περισσότερα από 700 ευρώ το μήνα (δηλαδή να εξισωθούμε όλοι προς τα κάτω): έτσι θα βοηθήσουμε «όλοι», αυτή ειναι η μόνιμη επωδος κυβερνησης κι εργοδοσίας για «διέξοξο από την κρίση».

θυμάστε πριν από την κρίση πότε δεν είχαμε λιτότητα;

Οι μέρες αυτές δεν άρχισαν σήμερα: η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις και συνολικα στους όρους ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας δεν ειναι κάτι καινούριο, αλλά προϋπάρχει της κρίσης, έχει επικρατήσει ήδη πριν από αυτήν. Η εργασιακή επισφάλεια (δηλαδή μισή δουλειά, με μισά δικαιώματα και χωρίς άμυνες απέναντι στην εργοδοσία) είναι, σε τελική ανάλυση, αποτέλεσμα της πάγιας πολιτικής του κράτους και του κεφαλαίου την τελευταία εικοσαετία, μιας πολιτικής με ιερό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας και την πειθάρχηση των εργαζομένων. Δεν ήταν και δεν είναι «μια μπόρα που θα περάσει»...

από την επισφαλή εργασία στην «απελευθέρωση» των τηλεπικοινωνιών και, αποκεί, στην Deutche Tekekom: ο ΟΤΕ και οι κρίσεις πριν από την κρίση


Η «μπόρα» αυτή αφορά, προφανώς, και τον ΟΤΕ –και με το παραπάνω. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80, με τις πρώτες μετοχοποιήσεις του Οργανισμού, έκανε την εμφάνιση του ένας νέος τρόπος οργάνωσης της εργασίας («δουλέψτε, ήρθαν οι τεχνοκράτες»). Εν συνεχεία, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, προωθήθηκε η απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, που οδήγησε στην ένταση της εργασιακής επισφάλειας, μέσω της συνεχούς εντατικοποίησης της εργασίας («δουλέψτε, ήρθαν οι ανταγωνιστές»).
Αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης υπήρξε το ξεπούλημα του –κεροδοφόρου- ΟΤΕ στην Deutsche Telecom («δουλέψτε, ήρθαν οι Γερμανοί»). Πρακτικά, αυτό οδήγησε σε γενίκευση του φαινομένου της επισφάλειας της εργασίας, στη δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων (μόνιμοι, έκτακτοι με σύμβαση ΟΤΕ, έκτακτοι με σύμβαση ΟΤΕPLUS κ.ο.κ), στη σύνδεση του μισθού με την «παραγωγικότητα» και στο κυνήγι εξωπραγματικών στόχων, στην «αξιολόγηση», σε πειθαρχικά μέτρα (κλήσεις σε απολογία, τιμωρίες…) και γενικότερα στην τρομοκράτηση των εργαζομένων. Στην περίοδο αυτή, και παρά τα τεράστια κέρδη του (μόνο για το 2008, τα καθαρά κέρδη του Οργανισμού ξεπέρασαν τα 600 εκ ευρώ…), ο ΟΤΕ εντείνει αυτές τις πρακτικές, με πρόσχημα την κρίση και με στόχο την περαιτέρω αύξηση της κερδοφορίας του («δουλέψτε, ήρθε η κρίση»). Θα πρέπει να το πούμε: ρόλο στην διαμόρφωση της κατάστασης που περιγράψαμε παραπάνω, είχαν οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες στην ΟΜΕ-ΟΤΕ και την ΓΣΕΕ: η εθελούσια έξοδος που επιβάρυνε τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, τα “golden boys”, ο κατακερματισμός και η αποδοχή της διαίρεσης των εργαζόμενων σε "παλιούς" και "νέους", η ανοχή στην εξάπλωση της ελαστικής εργασίας στα τηλεφωνικά κέντρα και τις θυγατρικές του ΟΤΕ και η απουσία από σημαντικά κινήματα και αγώνες (από την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα ως τα δεκάδες κρούσματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας στις «υπηρεσίες» γενικά και τις τηλεπικοινωνίες ειδικότερα), είχαν συστηματικά την ανοχή ή την υπογραφή τους. Δεν ήξεραν άραγε την απάντηση, όταν επί χρόνια αναρωτιούνταν «Ο ΟΤΕ ΠΩΛΕΙΤΑΙ: ΓΙΑΤΙ;»;.

δεν είμαστε οι μόνοι…

Τα πράγματα είναι τα ίδια και χειρότερα στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών, όπου κοντά στα παραπάνω, παρατηρούνται διώξεις και απολύσεις λόγω συνδικαλιστικής δράσης (βλ. Wind και Vodafone).

ωραία, αλλά τι να κάνουμε;

Στο ερώτημα «τι να κάνουμε;», η πρώτη απάντηση που δίνουμε είναι «να μην κάνουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα». Η δεύτερη απάντηση είναι «να μην τους αφήσουμε να μας κάνουν France Telecom» -εκεί που τόσα και τόσα «παιδιά» (δηλαδή εργαζόμενοι/ες) είδαν τη ζωή τους να συνθλίβεται στα πλάνα των τεχνοκρατών και αποφάσισαν να της δώσουν τέρμα. Η τρίτη απάντηση είναι να σκεφτούμε πως η οργάνωση είναι το αντίθετο της επισφάλειας: η εργασία που δεν μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε τη ζωή μας, επιβλήθηκε εκεί όπου δεν υπήρχαν σωματεία να φρενάρουν την εργοδοσία και να αντιπαραθέσουν τις ανάγκες και τα συμφέροντά μας.
Να αντισταθούμε, λοιπόν. Να βγούμε στο δρόμο: δεν είναι πλέον ντεμοντέ. Αντίθετα, είναι και αποτελεσματικό: οι εργαζόμενοι/ες της Wind και της Vodafone, που κατάφεραν ανακλήσεις απολύσεων, είναι ένα μόνο επιχείρημα γι’αυτό.

Η πανεργατική απεργία στις 24 Φλεβάρη μας αφορά όλους και πρέπει να είναι η απάντηση μας στο μέλλον που μας ετοιμάζουν.

Ως σωματείο εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν την απεργία. Κατεβαίνουμε στο δρόμο σε συντονισμό με τα πρωτοβάθμια σωματεία στις τηλεπικοινωνίες, τους εργαζομένους και την νεολαία, τα συμφέροντα των οποίων πλήττονται. Στα συλλογικά μας προβλήματα δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις-στηρίζουμε την δράση του σωματείου μας!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΣΤΙΣ 10:30πμ

Επικοινωνία: www.swmateiostonote.blogspotcom, swmateiostonote@gmail.com

Κύμα απεργιών σε όλη την Ευρώπη

Περίπου 4.000 πιλότοι της γερμανικής αεροπορικής εταιρείας Lufthansa αποφάσισαν την κήρυξη απεργίας από σήμερα Δευτέρα και για 4 ημέρες, με βασικά αιτήματα το μισθολογικό και την εργασιακή ασφάλεια. Την ίδια στιγμή, σε παράλυση βρίσκεται και το διεθνές αεροδρόμιο της γαλλικής πρωτεύουσας λόγω απεργίας των εργαζομένων στο φορέα παροχής υπηρεσιών.

Η Lufthansa ήδη ακύρωσε 3.000 πτήσεις, προσφέροντας εισιτήρια για το τρένο, σε όσους επιβάτες είχαν προγραμματίσει να ταξιδέψουν με πτήσεις εσωτερικού. Για όσους είχαν προγραμματίσει να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, έγινε προσπάθεια να βρεθούν θέσεις σε άλλες αεροπορικές εταιρείες. Σύμφωνα με την εταιρεία, η απεργία θα προκαλέσει ζημιές ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ την ημέρα.

Στο μεταξύ, η Lufthansa προσέφυγε σήμερα στη δικαιοσύνη, όπου κατέθεσε αίτηση για προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα κατά των πιλότων του εθνικού αερομεταφορέα σε μία προσπάθεια να σταματήσει η τετραήμερη απεργία και έχει οδηγήσει σε ματαίωση εκατοντάδες πτήσεις.

Μεγάλες καθυστερήσεις σημειώνονται όμως σήμερα και στο διεθνές παρισινό αεροδρόμιο του Ορλύ, εξαιτίας της απεργίας των εργαζομένων στο φορέα παροχής υπηρεσιών στην πλειοψηφία των αεροπορικών εταιρειών. Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για έλλειψη προσωπικού και χαμηλές αποδοχές. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη απεργία στο αεροδρόμιο του Παρισιού, από την αρχή του χρόνου.

Πηγή: tvxs.gr

13 Φεβ 2010

Κείμενο διαμαρτυρίας εργαζομένων στην WIND

Είναι γνωστό ότι την προηγούμενη εβδομάδα απέλυσαν αιφνιδιαστικά τους προϊστάμενους του Dealer Call Center & του Customer Service κο Πάκο & κα Δημητρακοπούλου αντιστοίχως. Φυσικά, όπως συνηθίζεται στην εταιρία μας, κανείς δεν το ανακοίνωσε στους υφισταμένους. Και γιατί να το κάνει άλλωστε. Προφανώς, έτσι λειτουργεί μια καλά οργανωμένη πολυεθνική εταιρία.

Η κίνηση αυτή είναι η απαρχή μιας χιονοστιβάδας, η οποία στο άμεσο χρονικό διάστημα, θα πλήξει το τμήμα (DCC). Είναι πλέον κατανοητό, ότι με μεθοδευμένες ενέργειες και πάντοτε εν αγνοία των εργαζομένων, η διοίκηση θα επιφέρει τις ραγδαίες αλλαγές στο τμήμα.

Όποιος δεν βλέπει, ότι το DCC, θα εξαφανιστεί, ή στην καλύτερη περίπτωση, θα συρρικνωθεί, μάλλον εργάζεται σε άλλο πλανήτη. Μελλοντικά, είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι αφού εξουδετερώσουν το DCC, θα δώσουν εκτός (outsource) και το 1260. Άλλωστε, αυτός ήταν εξαρχής ο στόχος τους.

Το DCC εξυπηρετεί καθημερινά 400 καταστήματα στην ελληνική επικράτεια. Το αντικείμενο που καλύπτει είναι τεράστιο πλέον. Καλύπτει, όχι μόνο, απορίες συνεργατών σε θέματα 1260(πλήρης εξυπηρέτηση σε απορίες που αφορούν προβλήματα συνδρομητών) αλλά επιπλέον, όλα αυτά τα χρόνια, έχουν προστεθεί περισσότερα αντικείμενα, καθιστώντας την δουλειά μας ιδιαίτερα απαιτητική… Ενδεικτικά, έχει προστεθεί η Tellas, το τμήμα του sap/oscar, η καρτοκινητή q, θέματα service back office και πολλά άλλα. Παρ’ όλη, την συνεχόμενη επιφόρτιση με επιπρόσθετα αντικείμενα εργασίας, οι εργαζόμενοι αγόγγυστα ακολούθησαν τις προσταγές της εταιρίας με ζήλο.

Είναι επίσης γνωστό στους κόλπους της εταιρία, ότι έχει λάβει χώρα μια τεράστια επιχείρηση «εκκαθάρισης» ανθρώπων και τμημάτων. Αυτό, έχει επιβαρύνει αλυσιδωτά άλλα τμήματα με φόρτο εργασίας σε σημείο που να μην «βγαίνει» η δουλειά. Πραγματικά, αυτό που βιώνουμε είναι πρωτοφανές και ανεπανάληπτο.

Η διοίκηση μας παρότρυνε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να γίνουμε η «πρώτη» εταιρία στον χώρο των τηλεπικοινωνιών(σε σημείο, μάλιστα που να μας πείσει) και παράλληλα δυσκολεύει συνέχεια την εργασία μας. Για να διατηρηθεί η πελατειακή βάση(για όσους γνωρίζουν το αντικείμενο) είναι θεμελιώδης η ύπαρξη μιας ισχυρής και οργανωμένης ομάδας εξυπηρέτησης πελατών και καταστημάτων. Τέτοια ομάδα δεν υπάρχει πλέον στην εταιρία. Οι συνέπειες θα ακολουθήσουν, αλλά πλέον η διοίκηση δείχνει ότι δεν την ενδιαφέρει.

Μπορεί κάποιοι να θέλουν να κάνουν πράξη αυτά που σπουδάζουν ακαδημαϊκά στις σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων. Μπορεί να θέλουν να εφαρμόσουν (με τακτική οδοστρωτήρα) την πολιτική του ρεαλισμού κατά την Θουκυδίδεια αρχή του ισχυρότερου. Μάλιστα, θεωρούν ότι το σχέδιό τους υλοποιείται κατά γράμμα. Άλλωστε αυτό έδειξε η εικόνα τους κατά την ολιγόωρη παρουσία τους & στην Θεσσαλονίκη. Αυτό, όμως, δεν θα περάσει αν δεν έρθει η εταιρία σε συνεννόηση με εμάς. Τους άμεσα θιγόμενους από τις αλλαγές.

Εκτιμώντας την προσφορά μας, η οποία είναι πανθομολογούμενη από τον αποδέκτη της δουλειάς μας (που είναι τα καταστήματα) θέλουμε να θέσουμε την διοίκηση προ των ευθυνών της. Δεν μπορεί να παίρνονται αποφάσεις για το μέλλον μας, εν αγνοία μας και να εφαρμόζονται μεθοδευμένα, με την απαίτηση (από πλευράς διοίκησης) να τις δεχτούμε χωρίς διαμαρτυρία. Μιλάμε για την ζωή και το μέλλον ανθρώπων που έχουν προσφέρει τα μέγιστα για την εξέλιξη της εταιρείας.

Απαιτούμε: την ενίσχυση και όχι την αποδυνάμωση του τμήματος dealer call center άμεσα να ενημερωθούμε για το μέλλον του τμήματος με πραγματικά γεγονότα…

2 Φεβ 2010

Όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων θέλει πίσω η διοίκηση του ΟΤΕ

Όλα πίσω τα ζητάει από τους εργαζόμενους η διοίκηση του ΟΤΕ, καθώς στις δύο μέχρι σήμερα συναντήσεις που είχε με την ΟΜΕ - ΟΤΕ ούτε λίγο ούτε πολύ ζήτησε να αποτελέσουν σημεία διαπραγμάτευσης βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Συγκεκριμένα η διοίκηση έθεσε στην κορυφή της ατζέντας των συζητήσεων το άρθρο του κανονισμού προσωπικού που αναφέρεται στις απολύσεις και ζητάει να έχει το δικαίωμα να απολύσει προσωπικό για οικονομοτεχνικούς λόγους. Την υποχρέωση του ΟΤΕ να καλύπτει τον μισθό του υπαλλήλου (μέχρι ένα μήνα για κάθε έτος) σε περίπτωση ασθένειας. Τη μείωση επιδομάτων και συνακόλουθα του μισθού για μεγάλες κατηγορίες προσωπικού. Το ωράριο και η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των υπερωριών, καθώς επίσης τη μισή ώρα υπερωρίας που δικαιούνται οι οδηγοί αυτοκινήτων και τη μείωση των συνδικαλιστικών αδειών.

“Μέρα με τη μέρα η εργοδοσία αποθρασύνεται όλο και περισσότερο και έχουμε περάσει πλέον σε μια άλλη εποχή, όπου αντί για μας αυτή θέτει τα 'αιτήματά' της” ανέφερε στην “Α” ο Γ. Δούκας, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΟΜΕ- ΟΤΕ, και πρόσθεσε ότι “εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι και δεν υπάρχει περίπτωση να συζητήσουμε καθόλου ζητήματα που σχετίζονται με απολύσεις, με το ωράριο, με μείωση μισθών και με χειροτέρευση εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.

Τις επόμενες ημέρες και σε κάθε περίπτωση πριν από την επόμενη συνάντηση θα πρέπει να συγκληθούν τα όργανα της ομοσπονδίας προκειμένου να καθοριστεί ο τρόπος και η έκταση της αντίδρασης ενάντια σ’ αυτές τις επιλογές. Παράλληλα πρέπει να τονίσουμε ότι η κυβέρνηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών και θα πρέπει να πάρει θέση και όχι να το παίζει Πόντιος Πιλάτος. Άλλωστε το ελληνικό δημόσιο συμμετέχει στο Δ.Σ. του ΟΤΕ με πέντε μέλη”.